| Uit "Scriba van die Carbonari" deur D.J. OPPERMAN [boodskap #30283] |
Mon, 01 May 2000 00:00 |
|
|
Oorspronklik gepos deur: @home.com
Uir Scriba van die Carbonari
D.J. Opperman
Laat ek dan waar die vyand in ons stede
en ons ruwe land wat berg op berg styg
uit die see, waar hulle ons verlede,
my hele menswees en my taal bedreig,
één voel selfs met die prinse van die handel
en weet ons ganse volk hoort by mekaar,
soos van die olyf of die amandel
al die takke, twygies en die blare
uit en om één stam - en laat die bloeisels, soet
en fyn, verrimpel tot iets hards, gesonds,
en voortdurend tot 'n skone groei gevoed
word deur ons, die penwortel ondergronds
Laat ek dan waardig wees vir die bedryf
en vir my medemens en God eenkant
beurtelings notule en gedigte skryf.
Nou dat die ander slaap, laat hierdie hand
.
(1948)
|
|
|
|
] 
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
